Αϊβαλί.( Ayvalık)

Οι αρχαίες Κυδωνίες ή Αϊβαλί (τουρκ. Ayvalık) είναι μια πόλη και ένας από τους ασφαλέστερους λιμένες στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι από τη Λέσβο και βορειοανατολικά απέναντι από τη Μυτιλήνη. Βρίσκεται στην επαρχία Μπαλικεσίρ και κοντά στην Πέργαμο. Υπολογίζεται ότι έχει περίπου 30.000 κατοίκους, οι οποίοι αυξάνονται κατά την καλοκαιρινή περίοδο λόγω τουρισμού.

Το Αϊβαλί υπήρξε μαζί με άλλες παρακείμενες πόλεις και χωριά ένα από τα πιο ιστορικά κέντρα του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία. Μεγάλο εμπορικό κέντρο, λόγω του λιμένα, είχε ανθρώπινη παρουσία από το 1500 π.Χ.. Η ίδρυση του σύγχρονου οικισμού τοποθετείται μεταξύ του 1570 και του 1580. Οι πρώτοι οικιστές ήρθαν από τα γειτονικά παράλια της Λέσβου, στην προσπάθεια να αποφύγουν τις επιδρομές των πειρατών, και ίδρυσαν οικισμούς στην παραλία, στις θέσεις Χόνδραμμο (Καμπακούμ) και Καμπύλη Άκρα (Εγρί Μποτζάκ).
Επειδή όμως και εκεί δεν έπαψαν οι ενοχλήσεις των πειρατών, μετακινήθηκαν προς το εσωτερικό του όρμου, στη θέση όπου βρίσκεται και σήμερα το Αϊβαλί, στο βάθος του ομώνυμου όρμου προφυλαγμένου από τα Μοσχονήσια. Το Αϊβαλί εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα μεγάλης σημασίας εμπορικό κόμβο, που εξυπηρετούσε τα πλοία που έβγαιναν στο Αιγαίο.

Η μεγάλη ακμή του Αϊβαλιού τοποθετείται χρονικά μετά το 1773 και αποδίδεται στα προνόμια που παραχωρήθηκαν τότε στους χριστιανούς κατοίκους της πόλης από την οθωμανική διοίκηση. Ο ελληνικός πληθυσμός του άσκησε μεγάλη επιρροή στην ντόπια ζωή μέχρι και το 1922, οπότε το σύνολο των Ελλήνων έφυγε και στην θέση τους ήρθαν μουσουλμάνοι κυρίως από την Κρήτη, στα πλαίσια της ανταλλαγής πληθυσμών.

Η πόλη, αποτέλεσε σύμβολο της προσφυγιάς του 1922. Σήμερα είναι ένα αναπτυσσόμενο αστικό κέντρο, το οποίο διατηρεί ακόμα αρκετά από τα ελληνικά του στοιχεία. Αποτελεί το εμπορικό κέντρο της περιοχής μετά το Αδραμύττιο. Πολλοί από τους ηλικιωμένους κατοίκους της πόλης εξακολουθούν να μιλούν ελληνικά, ενώ πολλά τούρκικα τεμένη είναι πρώην ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες. Χαρακτηριστικός είναι ο ωραίος αιγιαλός στο μυχό του που λέγονταν "Φάληρο" με ωραία λουτρά, καθώς και το προάστιο "Γενίτσαροχώρι" όπου και οι εσωτερικοί λιμένες άλλοτε Αγιά Παρασκευή και Πασά-λιμάν.

Το Αϊβαλί είναι η πόλη από την οποία κατάγεται ο ζωγράφος και συγγραφέας Φώτης Κόντογλου.

(πηγή Βικιπαιδεία)


Όμορφη μικρή πόλη διπλα στη Θαλασσα. Αρκετά ομόρφη και η διαδρομή από το Τσανακαλε και μετά. (ερχομενος απο το Τελωνείο των Κήπων). Η πιό ωραίες στάσεις στην διαδρόμη είναι το CanaKale και το τουριστικο θερετρο Άσσος (με μια μικρή παρακαμψή στην διαδρόμη) Και τα δύο μερη αξίζουν διανυκτερευσης .
Το Αιβαλί (περιπου 6-7 ωρες οδηγησης απο το τελωνείο των Κήπων) μία γραφίκη μικρή παραθαλάσσια πόλη ειναι μια καλη επιλόγη για μια-δυό διανυκτερευσεις! Υπάρχουν αρκετές επιλογές για διανυκτερευση. Μεγαλα Ξενοδοχεια στην παραλια και γραφικες πανσιόν μεσα στην πόλη. Μια καταπληκτικη ειναι και η πανσιον Bon Jour. Παρά πολυ φιλόξενοι ιδιοκτήτες και πανεμορφη διακόσμηση στο πρώην σπιτι του Γάλου πρόξενου.. Για φαγητο τα ταβερνακια στο λιμανι ειναι ικανοποιητικά αν και ακρίβα. Αν ψαξεις λιγο στα στενα θα βρεις πιο λακες και φθηνες επιλογες.
Εντύπωση προκαλει οτι πολλοι ηλικιωμενοι κατοικοι μιλουν κρητικα και αυτοσυστηνονται ως κρητικοι (Ουτε Τουρκοι ουτε Έλληνες οπως λενε.)

καζαν ντιμπι στην Χαλκηδονα! (Kadikoy)

Το καζάν ντιπί προέρχεται από ένα άλλο γλυκό, το ταού κιοκτσού που γινόταν με κοτόπουλο. Έπαιρναν λοιπόν αυτό που έμενε στην κατσαρόλα από το ταού κιοκτσού (με τα απομεινάρια από το κοτόπουλο) και έριχναν από πάνω την κρέμα του καζάν ντιπί.

Kazan dibi (καζάν ντιπί) = ο πάτος του καζανιού. Ένα δημοφιλές γλυκό, με καταγωγή από την Ανατολία.

ΥΛΙΚΑ
- Πέντε (5) κούπες φρέσκο γάλα, με πλήρη λιπαρά
- Δύο (2) κούπες ζάχαρη
- Μία (1) κουταλιά βούτυρο, ανάλογα τι προτίμηση έχετε σε άρωμα και γεύση (πρόβειο, αγελαδινό κ.λπ.)
- Μία (1) κούπα αλεύρι μαλακό
- Δύο (2) κουταλιές καλαμποκίσιο αλεύρι (corn flour)
- Έξι με εφτά (6-7) βανίλιες
- Κανέλλα

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Βουτυρώνουμε ένα μικρό αντικολλητικό σκεύος και το πασπαλίζουμε με δύο-τρία (2-3) κουταλάκια ζάχαρη. Το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο και το αφήνουμε μέχρι να καραμελώσει η ζάχαρη και έπειτα το βγάζουμε από τον φούρνο.

Αναμειγνύουμε το αλεύρι, το καλαμποκίσιο αλεύρι και το γάλα και τα ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά για οκτώ με δέκα (8-10) λεπτά, προσέχοντας να μην κολλήσει, γι αυτό το ανακατεύουμε συνέχεια με απαλές κινήσεις (το μείγμα είναι ευαίσθητο).

Περιμένουμε μέχρι να δημιουργηθεί ένα κρεμώδες μείγμα και στη συνέχεια ρίχνουμε την υπόλοιπη ζάχαρη και ανακατεύουμε πολύ καλά για ένα λεπτό (1΄), το πολύ, σε χαμηλή φωτιά.

Το βγάζουμε από την φωτιά, προσθέτουμε την βανίλια και ξανά ανακατεύουμε απαλά.

Στη συνέχεια, ρίχνουμε την κρέμα μέσα στο αντικολλητικό σκεύος που έχουμε την καραμελωμένη ζάχαρη και το βάζουμε στον φούρνο για είκοσι λεπτά (20΄), το πολύ. Αν θέλετε η γεύση να είναι λιγότερο «καμένη», ψήνετε λιγότερο. Αν θέλετε η γεύση να είναι έντονα «καμένη», ψήνετε περισσότερο.

Αφού το βγάλουμε από τον φούρνο, το τοποθετούμε με το σκεύος σε άλλο σφαιρικό σκεύος (μπολ) με κρύο νερό και το αφήνουμε για δέκα λεπτά (10΄) περίπου. Τέλος, και αφού πλέον έχει κρυώσει καλά, αφαιρούμε προσεκτικά το καζάν ντιπί από το σκεύος και πασπαλίζουμε με κανέλλα.

Kεφτες και δε φταις!

Besiktas-Kadikoy!

Μύδια ντολμάδες

Πιο νόστιμα οταν ειναι απο πλανωδιο πωλητη σε καποια γωνια της Πολης!

Να και μια συνταγη!!

Τσιγαρίζουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, προσθέτουμε το ρύζι και ανάλογο νερό.Όταν το ρύζι αρχίζει να ψήνεται προσθέτουμε τα μύδια, τα πινόλια, τον άνηθο ψιλοκομμένο, το μαϊντανό επίσης ψιλοκομμένο, την κανέλα, το πιπέρι και λίγη ζάχαρη. Τα ανακατεύουμε καλά για να πιάσουν παντού τα μπαχαρικά. Στη συνέχεια κλείνουμετηνκατσαρόλα και συ-νεχίζουμετο βράσιμο μέχρι να ψηθεί καλά. Τ' αφήνουμε να κρυώσει και στο μεταξύ βγάζουμετα μύδια απότα όστρακά τους. Τα γεμίζουμε με το ρύζι της γέμισης και βάζουμε από πάνω από ένα μύδι. Ιδανικός μεζές για να συνοδεύσετε το ουζάκι σας ή ένα καλό, λευκό, παγωμένο κρασί.

ο Ναργιλές!

Τα καλυτερα ναργιλε καφε στην Πολη ειναι στην συνοικια του Μεγαλου Παζαριου (kapali Carsi). H Γευση και το αρωμα που σου αφηνει εινια αναλαφρα ...με 5 ευρω μπορει να δοκιμασει ολοκληρη η παρεα πινοντας συνοδευτικα και λιγο τσαγακι!
υπαρχουν διαφοροι καπνοι…
οι καπνοι με φρουτα είναι από μελλασες κ είναι πολύ γευστικοι κ ελαφριοι.
ταιριαζουν πολύ με το τσιπουρο κ την τεκιλα…
ο καπνος του ναργιλε βγαινει σε πανω απο 100 γεύσεις: απο καρυδα μεχρι μελι κ απο γαρυφαλο και δυοσμο μεχρι πεπονι κ καπουτσινο.

καλυτεροι ειναι οι καπνοι απο αιγυπτο κ μαροκο.
Γνωστη μαρκα είναι η el nakhla.. ριχτε μια ματια εδώ http://www.nakhla.com

να και μερικες εγκυκλοπαιδικες πληροφοριες για τον
"παρεξηγημενο"ναργιλε!

Ονομασία

Ο Ναργιλές είναι ασιατικής επινόησης για ανετότερο και ταυτόχρονα ευχάριστο κάπνισμα. Η ονομασία του προέρχεται από τη περσική λέξη "ναργκιούλ" (=είδος ινδικής καρύδας) από την οποία στην αρχή κατασκευαζόταν πριν χρησιμοποιηθεί αργότερα γυάλινη σφαίρα.

Περιγραφή

Η συσκευή αυτή καπνίσματος αποτελείται από μία φιάλη νερού, συνήθως γυάλινη, που είναι και η βάση της συσκευής με ένα στόμιο στο πάνω μέρος όπου προσαρμόζεται, αεροστεγώς, μεταλλικός κατακόρυφος σωλήνας που από το βάθος της φιάλης απολήγει στο πάνω μέρος σε μικρή εστία από κέραμο με διάτρητο πυθμένα που ονομάζεται "λουλάς" εντός του οποίου τοποθετείται ο καπνός, λεγόμενος "τουμπεκί". Λίγο πιο πάνω από τη αεροστεγή σύνδεσή του, ο κατακόρυφος σωλήνας φέρει πλάγια ένα δεύτερο στόμιο (ή και περισσότερα, περιμετρικά), στο οποίο προσαρμόζεται ένας εύκαμπτος σωλήνας από δέρμα ή πλαστικό, που ονομάζεται "μαρκούτσι", που συνήθως είναι πλούσια στολισμένος χρυσοκέντητος, άλλοτε και με τεμάχια γούνας και που καταλήγει σε επιστόμιο συνήθως από ήλεκτρο. Το δεύτερο αυτό στόμιο προέρχεται από μικρό σωλήνα του οποίου η άλλη άκρη φθάνει μέχρι την αεροστεγή σύνδεση με το γυάλινο δοχείο χωρίς να εισέρχεται στο νερό. Επίσης προς αποφυγή ρύπων, στο άνω μέρος της συσκευής κάτω από τον λουλά φέρεται προσαρμοσμένος μικρός δίσκος για τη τοποθέτηση μικρών αναμμένων ανθράκων ή της τσιμπίδας. Τέλος φέρεται ειδική μεταλλική διάτρητη καλύπτρα με την οποία σκεπάζεται ο λουλάς για τη προστασία των ανθράκων, όταν φυσάει, σε χρήση στο ύπαιθρο.

Τρόπος χρήσης

Η γυάλινη φιάλη φέρει καθαρό νερό συνήθως μέχρι τη μέση. Μετά την αεροστεγή σύνδεση με τον κατακόρυφο σωλήνα τοποθετείται στη πάνω κατάληξή του, στο λουλά χαρμάνι καπνού που πωλείται στο εμπόριο και είναι αρκετα πιο ακίνδυνος,αντιθέτως με τον καπνό του τσιγάρου (ειδικά για ναργιλέ). Στη συνέχεια, με μια μεταλλική μικρή τσιμπίδα τοποθετούνται πάνω στο χαρμάνι, που προηγουμένως έχει συμπιεσθεί ελαφρά με το χέρι, τεμάχια αναμμένου κάρβουνου.

Έτσι μόλις ο καπνιστής αρχίζει να ρουφά, αραιώνεται ο εντός της φιάλης αέρας, δημιουργείται υποπίεση, και ο καπνός από το καιόμενο τουμπεκί μαζί με αέρα εισέρχεται δια του κατακόρυφου σωλήνα στη φιάλη προκαλώντας φυσαλίδες και αναταραχή στο νερό με υπόκωφο θόρυβο το λεγόμενο "γουργουρητό". Με αυτό το τρόπο ο καπνός φιλτράρεται από μέρος της ελάχιστης νικοτίνης και πλέον πολύ καθαρότερος και πολύ πιο ακίνδυνος (σε σχέση με το τσιγάρο) φθάνει από το μαρκούτσι στο στόμα του καπνιστή.

Το πέρασμα αυτό του καπνού μέσα από το νερό που τον φιλτράρει τον ψύχει και αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό το οποίο διαφοροποιεί τον ναργιλέ από τις άλλες συσκευές καπνίσματος.

Διάδοση

Ο Ναργιλές είναι συνηθισμένος στα μουσουλμανικά κράτη ενώ σχετικά διαφοροποιημένος απαντάται και σε άλλες ασιατικές χώρες όπως η Ινδία. Στην Ελλάδα η χρήση του ήταν διαδεδομένη κατά την εποχή της τουρκοκρατίας ενώ συνεχίστηκε και στις αρχές του 20 αιώνα. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται μια αύξηση στα μαγαζιά που προσφέρουν αργιλέ "ναργιλάδικα" τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη αλλά όχι ως καθημερινή συνήθεια αλλά περισσότερο ως δείγμα διαφοροποίησης και στυλ.

Καπνός ναργιλέ

Το χαρμάνι το οποίο καπνίζεται στον αργιλέ δεν είναι καπνός τσιγάρου ή πίπας.Ο καπνός αυτός είναι υγρός και πολλές φορές αρωματισμένος και ο οποίος ονομάζεται τουμπεκί.

Παράδοση

Το κάπνισμα του αργιλέ έχει περάσει στην Ελληνική παράδοση μέσα από τραγούδια, κυρίως ρεμπέτικα.

Σημειώσεις

• Όλες οι σωληνώσεις είναι αεροστεγώς συνδεδεμένες έτσι ώστε η υποπίεση που δημιουργείται από το ρούφηγμα του καπνιστή να αναγκάζει τον αέρα μαζί με τον καπνό από το χαρμάνι που καίγεται να μπαίνουν στο δοχείο περνώντας μέσα από το νερό.
• Οι "θεριακλήδες" της εποχής, τον ναργιλέ τον αποκαλούσαν χαρακτηριστικά και "βάσανο", λόγω της πολυσύνθετης διαδικασίας του.
• Στο εμπόριο σήμερα πωλούνται και αρωματικοί καπνοί ειδικά για ναργιλέ. Στη χρήση τέτοιου καπνού σημειώνεται πως μετά τη τοποθέτηση του χαρμανιού στο λουλά αυτός καλύπτεται με μικρό τεμάχιο ασημόχαρτου και με μια οδοντογλυφίδα δημιουργούνται πολλές οπές, πάνω από τις οποίες και τοποθετούνται τα μικρά αναμμένα κάρβουνα. Πολλές φορές λόγω έλλειψης φωτιάς χρησιμοποιούνται και καρβουνάκια, όχι όμως τόσο επιτυχώς.
• Ο ναργιλές σε διαμέρισμα, μόνο ως διακοσμητικό είδος συνηθίζεται, η δε χρήση δεν καθίσταται απαγορευτική.

Ορολογία

Η ορολογία που σχετίζεται με το ναργιλέ:

• λουλάς (κεραμική, διάτρητη εστία)
• τουμπεκί (ψιλοκομμένος καπνός)
• μαρκούτσι ή τσιμπούκι (εύκαμπτος σωλήνας που καταλήγει στο επιστόμιο)

(πηγη Βικιπαίδεια)

Κεράτιος κόλπος

Ο μεγαλύτερος κόλπος που σχηματίζεται από το Βόσπορο στην ευρωπαϊκή ακτή. Το όνομα Κ. προήλθε από το αρχαιότερο Κέρας. Οι δύο άκρες του ενώνονται με δύο γέφυρες, τη γέφυρα του Γαλατά και τη νεότερη του Ατατούρκ. Όταν οχυρώθηκε η Κωνσταντινούπολη, η είσοδος του κόλπου αποκλείστηκε με αλυσίδα, η οποία πολλές φορές χρησίμευσε για την απόκρουση ναυτικών επιδρομών. Κατά τους χρόνους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ο κόλπος είχε αξιόλογη ναυτιλιακή κίνηση, πράγμα που δε συμβαίνει σήμερα.

(θέα απο τον πυργο του Γαλατά)

Sultanahmet Koftecisi

“The best kofteci in the world!!...
(πηγη Tripadvisor)

Πολυ κοντα στην Αγιά Σοφιά το παραπάνω εστιατόριο είναι απο τα πιο παλιά και τα πιό γνωστά! Κεφτές πιλάφι και Αριάνι (ayran στα τούρκικα) ειναί το προτεινόμενο και απόλυτο μενού! (αλκοόλ YOK)

James Joyce Pub

Ζωντανοί Μουσικοί με καλή ροκ (and roll) μουσική και άφθονη μπύρα!

Πολυ κοντα στην Ιστικλαλ (οδος του Περα).

Lonely Planet review

The only authentic Irish bar in town, this popular place is a good spot to enjoy a pint and a craic . There's a mixed crowd and a popular all-day breakfast. It occasionally organises live sessions of traditional Irish folk music and performances by Irish singers.

http://www.theirishcentre.com/

Εfes

Καταπληκτικό φαγητό .... τόσο τα ψαρικά όσο και τα κρεατικά.... ατελείωτοι συνδυασμοί σιροπιαστών και λουκουμιών....απίστευτες ευωδίες μπαχαρικών, καφέ και τσαγιού ... αλλά στο πιοτό η Βασιλεύουσα ... η Πόλη των πόλεων .... υστερεί σημαντικά...

Κρασιά απαράδεκτα, αλλά εξάλλου όλοι το ξέρουν πως δεν μπορείς να βρεις καλό κρασί στην Τουρκία,ενώ το αλκοόλ το απαγορεύουν σχεδόν στα μισά μαγαζιά .... Γενικά οι τιμές των αλκοολούχων ποτών είναι ακριβές λόγω του υψηλού φόρου που καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής....

Αναγκαστικά λοιπόν η μπύρα και το ρακί έχουν τον πρώτο λόγο. Πρώτον γιάτί είναι φτηνότερα σε σχέση με τα άλλα ποτά και δεύτερον γιατί είναι τα μόνα που πίνονται ανεκτά και έχουν μια κάποια ποιότητα...

Και όταν μιλάμε για ρακί στην Τουρκία μιλάμε για το yeni raki ... κάτι ανάμεσα στο ούζο και στο τσίπουρο όσον αφορά το αλκοόλ...
και όταν μιλάμε για μπύρα αναφερόμαστε στην μονοκρατορία της Efes Beverages που μαζί με άλλα ποτά παντός τύπου γεμίζει την τουρκική αγορά καθημερινά με τη γνωστή Efes και άλλες που παρασκευάζει ή εισάγει όπως Tuborg,Carlsberg, Miller ...Ο κόσμος στην Πόλη πίνει μπύρα .... ίσως γιατί δεν μπορεί να πιει τίποτε άλλο....To ποσοστό αυτών που πίνουν μπύρα είναι στο 60% του συνολικού αριθμού των καταναλωτών αλκοολούχων ποτών και ένα 30% να προτιμάει το ρακί....

Τα βαρέλια και τα μπουκάλια της Efes δίνουν και παίρνουν και την συναντάς παντού ... όπου και να κοιτάξεις ... σε κουραστικό βαθμό θα έλεγα....Μόνο σε κάποια φαγάδικα που δεν προσφέρουν καθόλου αλκοόλ μπορείς να ξελαμπικάρεις και να μη δεις μπροστά σου την Efes ...και ειδικότερα την Efes pilsner που καταναλώνεται μανιωδώς από τους πολίτες της Τουρκίας...

rakici asmalimescit

Πανέμορφο ρακάδικο στην περιοχή τούνελ(Beyoglu).
O Φίλος Αλή ειναί πρώτος στο σερβις.
Προτείνω όλους τους μεζέδες και το τσομπαν καβουρμά ανεπιφύλακτα!
Το κατάστημα εχει και εναν τυπο με ένα ούτι που είναι διακριτικότατος!
Η περιοχή του τούνελ ειναι απο τις καλυτερες περιοχες για ποτό και φαγήτο !
Καλές ψαροταβέρνες και σχετικά καλες τιμές με ελάχιστους τουριστές και πολλούς ,ευκατάστατους, κυρίως Τουρκους!

• Address: Sofyali S 10-12, Istanbul, Turkey
• Phone: + 212- 2432834

Φανάρι

Το Φανάρι είναι συνοικία της Κωνσταντινούπολης, μεταξύ του τείχους του Κωνσταντίνου και του Θεοδοσιανού τείχους. Βρίσκεται γύρω από τον πέμπτο λόφο της Κωνσταντινούπολης, που φέρει το ίδιο όνομα, και βρέχεται από τον Κεράτιο κόλπο. Από το 1601 εδρεύει εκεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Γύρω του αναπτύχθηκε έκτοτε μια ελληνική συνοικία, όπου εγκαταστάθηκαν οι περισσότεροι από τους Έλληνες άρχοντες, οι οποίοι έλαβαν την προσωνυμία Φαναριώτες.

(πηγη Βικιπαιδεια)

Τοπκαπί

Το παλάτι του Τοπκαπί

Το παλάτι του Τοπκαπί - Topkapi Sarayi - χτίστηκε το 1459 στην περιοχή της παλιάς πόλης, πίσω από την Αγία Σοφία.

Είναι χτισμένο πάνω σε έναν λόφο και επιβλέπει από ψηλά την εκβολή του Κεράτειου Κόλπου, τον Βόσπορο και την θάλασσα του Μαρμαρά.

Το παλάτι που περιβάλλεται από τείχος, καταλαμβάνει 700.000 τετραγωνικά μέτρα και αποτελείται από πολλαπλά κτήρια, κήπους, τζαμιά και σιντριβάνια.

Ήταν η επίσημη κατοικία των σουλτάνων μέχρι το 1839 όταν o τότε σουλτάνος Abdulmecit μετέφερε την επίσημη κατοικία στο νεόχτιστο παλάτι Dolmabahce.

Στον χώρο του παλατιού σε ιδιαίτερο κτήριο φυλάσσονται και σπάνια ιερά μουσουλμανικά κειμήλια από τα οποία μερικά είναι η σφραγίδα, το αρχαιότερο χειρόγραφο γράμμα και το σπαθί του προφήτη Μωάμεθ.

Για να περιπλανηθείτε στους χώρους και τα κτίσματα του παλατιού θα πρέπει να διαθέσετε αρκετές ώρες οι οποίες όμως σίγουρα δεν θα πάνε χαμένες και θα αποζημιωθείτε με τα μεγαλοπρεπή κτήρια, τους ωραίους κήπους με την θέα στον Κεράτειο κόλπο τον Βόσπορο και την θάλασσα του Μαρμαρά αλλά και με τα εκθέματα.

Θα πρέπει οπωσδήποτε να δείτε την περιοχή του χαρεμιού αλλά και το μουσείο στο οποίο φυλάσσονται μερικοί από τους θησαυρούς των σουλτάνων. ΠΡΟΣΟΧΗ, η επίσκεψη στους χώρους αυτούς δεν συμπεριλαμβάνεται στο βασικό εισιτήριο, οπότε φροντίστε να προμηθευτείτε επιπρόσθετα εισιτήρια για τους χώρους αυτούς.

(πηγη www.trivago.gr)

Istiklal Cadesi

Iστικλάλ, η πάλαι ποτέ δόξα του Ρωμιού εμπόρου. Θαυμάσιος εμπορικός δρόμος με έξοχα κτίρια στην οθωμανική εκδοχή του ύφους αρ νουβό, εντυπωσιακές επαύλεις που στεγάζουν προξενεία (σουηδικό, ρωσικό, ολλανδικό).

Στις καθέτους και παρόδους ανακαλύπτει κανείς μικρούς θησαυρούς, ενώ στο τέλος της διαδρομής καταλήγει στην πλατεία Ταξίμ.

- Περίπου στο μέσον του πεζόδρομου τον οποίο διασχίζει μόνο ένα τραμ, η Ιστικλάλ "σπάει" σε γωνία. Γωνία με τη Γενί Τσαρσί Τζαντεσί, ο επισκέπτης βρίσκεται μπροστά στο περίφημο γαλλικό Λύκειο Γαλατασεράι.

Βαδίζοντας επί της Γενί Τσαρσί θα συναντήσει κάποια στιγμή στα αριστερά του την οδό Τσουκουρτζούμα (Cukurcuma), παλιό εμπορικό δρόμο με εξαιρετικά ενδιαφέροντα παλαιοπωλεία (έπιπλα, κυρίως).

Και ορισμένες προτάσεις που «απευθύνονται» στις αισθήσεις της γεύσης.

- Απέναντι από την έξοδο από το Τουνέλ, του τρίτου παλαιότερου υπόγειου τελεφερίκ στον κόσμο - κατασκευάστηκε το 1876 – που ενώνει τη βάση του λόφου με την αρχή της Ιστικλάλ ανοίγει στοά, η Τουνέλ Γκετζιντί (Tunel Gecidi).

Διασχίζοντάς την, ο επισκέπτης θα βρεθεί στην Ασμαλί Μσκίτ Σουμπούλ Σοκάκ, και στα αριστερά του θα δει το The House Cafe, (υπαρχει φωτο στο Blog) έναν μικρό παράδεισο για καφέ, σνακ, και σάντουιτς.

- Πιο πάνω στην Ιστικλάλ, θα πρέπει να δοκιμάσει στο νούμερο 102-104, στο παλιό ζαχαροπλαστείο Saray, το γλυκό su muhallebi (σου μουαλεμπί, με ροδόνερο) και να αγοράσει λουκούμια στο ιστορικό λουκουματζίδικο του Χατζί Μπεκίρ, στο νούμερο 127, που ιδρύθηκε το 1777 και είναι το καλύτερο σε όλη την Κωνσταντινούπολη.

-Κάπου στο μεσο της οδου και κοντά στο Ελληνικό προξενείο το καλυτερο προφιτερόλ της Πόλης το INCI!!!